Depression ถ้าชีวิตมันเศร้า...งั้นเราเลิกเป็นเพื่อนกันดีกว่า

            เขาไม่เคยเชื่อเรื่อง ‘เบญจเพส’ อายุ 25 แล้วไง ก็แค่อีกปีหนึ่งที่ต้องผ่านไป แต่พอต้องมาฝึกงานผลัดสุดท้าย แล้วต้องมาเจอกับคู่ปรับ ศัตรูหัวใจในอดีตคนที่เขาไม่เห็นว่ามันจะมีดีตรงไหน...นอกจากเรียนเก่งกว่า หล่อกว่า รวยกว่า สูงกว่า จนเขาถึงกับหลั่งน้ำตามองฟ้าด้วยความน้อยใจ ‘ฟ้าส่งวสุมาเกิดแล้ว เหตุไฉนถึงต้องส่งพุฒิภัทรมาเกิดด้วย’ เขาจะไม่ลำบากใจเลย ถ้ามันกับเขาไม่เคยเมาแล้วทำเรื่องงามหน้ากันมาก่อน

การเจอกับผู้ชายคนนี้ก็นับว่าแย่พอแล้ว แต่ ‘เบญจเพส’ ยังเล่นงานเขาไม่หนำใจ เลยทำให้เขาป่วย ประสบอุบัติเหตุ งานไม่ผ่าน เสียคนที่รักไป ครอบครัวไม่เข้าใจ และจบด้วยการเป็นโรคซึมเศร้า จนเกือบฆ่าตัวตาย

"ถ้าการมีอยู่ของมึง คือทั้งชีวิตและความฝันของคน ๆหนึ่ง มึงยังจะพูดว่าชีวิตมึงไร้ค่าอีกหรือเปล่า"

เงาร้าย กลับกลายเป็นแสงสว่าง คนที่เขาเห็นเป็นศัตรู กลายเป็นคนที่สอนให้เขารู้จักรักตัวเอง แล้วมันก็ทำให้เขาอยากมีชีวิตอยู่ต่อ...เพื่อเห็นวันพรุ่งนี้ของเรา

ตัวละคร

โจ ทายาทเจ้าของร้านขายยา ที่แม่ได้เลือกเส้นทางไว้ให้แล้วว่าต้องเรียนจบเภสัชฯมาเพื่อสืบทอดกิจการต่อจากที่บ้าน ภายนอกดูเป็นคนไม่เอาไหน ร่าเริง แจ่มใส เป็นตัวโจ๊กของเพื่อน ๆ แต่ไม่มีใครรู้ว่าภายใต้หน้ากากนั้น เขาได้เก็บกดความรู้สึกบางอย่างไว้ เหมือนระเบิดเวลาที่กำลังนับเวลาถอยหลัง

เบียร์ ฉายา คุณชายพุฒิภัทร ที่เขาได้มาไม่ได้ล้อกันเล่น ๆ เพราะพ่อกับแม่มีอาชีพเป็นคนรวย เขาจึงได้มรดกความรวยมาโดยปริยาย ชีวิตนี้จะไปยากอะไร ถ้าอยากอยู่อย่างสุขสบายไปตลอดชาติ เขาก็แค่เดินตามกรอบที่พ่อแม่ตีไว้ มีความสุขอย่างที่คนอื่น ๆ เขามีกัน แต่วันหนึ่งเมื่อเขาได้พบกับสิ่งที่เขาต้องการอย่างแท้จริงเขากลับนึกกลัวและไม่กล้าจะไขว่คว้ามันไว้ 

โชคชะตาให้โอกาสเขาอีกเป็นครั้งที่สอง ในครั้งนี้เขากล้าเผชิญหน้ากับความกลัว และคำต่อต้าน ไม่ว่ามันจะสำเร็จหรือไม่ แต่วันนี้เขารู้แล้วว่าความสุขที่แท้จริงคืออิสระที่ได้เลือกในสิ่งที่อยากเป็น

สวัสดีค่ะ Romuls Zai เองนะคะ ก่อนหน้านี้เคยฝากผลงานไว้กับนิยายเรื่อง minimal VS MAXIMAL พอเถอะคุณ...ผมขอร้อง ใครยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้ลองไปอ่านได้นะคะ

 https://my.dek-d.com/gam_za311/writer/view.php?id=1920471

สำหรับเรื่องนี้เป็นอีกคู่หนึ่งของเรื่องแรก แต่ถ้ายังไม่เคยอ่านเรื่องแรกก็ไม่เป็นไรนะคะเพราะว่า ไม่ได้เกี่ยวเนื่องกัน แค่ยืมตัวละครมาใช้เฉย ๆ 

ศิลปะ ดนตรี งานเขียน ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อแต่งแต้มสีสรรค์ให้กับโลกใบนี้ ไม่จำเป็นหรอกว่าจะมีคนสนใจผลงานของเรามากน้อยแค่ไหน ถ้าได้ทำสุดความสามารถ ผู้รับจะสัมผัสได้ถึงพลังของมัน ขอเป็นอีกหนึ่งพลังที่มอบให้กับผู้อ่านนะคะ